30.11.12

Eén specifieke waarheid

Een mens krijgt op tijd en stond te maken met specifieke waarheden waarmee hij doorgaans niets aanvangt, u kent dat wel. Zo kreeg ik er eens een mee in een oude schoenendoos, samen met allerlei andere spullen die ik later nog wel eens zal sorteren. Thuisgekomen zette ik ze weg op een kast in de garage om ze in het zicht te houden.

Dat gebeurde een week later al toen ik vluchtig de parafernalia in ogenschouw nam, maar om een of andere reden die specifieke waarheid snel weer onderin stak. Voor later.

Enkele jaren later kregen we oude vrienden op bezoek waarvan wij veronderstelden dat zij net als wij nederig waren gebleven. In de loop van de gesprekken kregen wij het uiteraard ook over oude waarheden, waardoor ik mij herinnerde dat ik er dus ook één had, ergens in een oude doos. Misschien interesseerde het hen? Bleek dat mijn vrouw net een week of wat eerder de doos ergens anders had gezet omdat ze al zo lang in het zicht stond. Zij kon zich niet precies herinneren waar echter, maar ze had ze niet weggegooid! Waarna de gesprekken snel over andere dingen gingen. Over hoe het ons voor de wind gaat en we dat toch niet als vanzelfsprekend beschouwen. Een mens staat niet lang stil bij waarheden, dat is onderhand wel bekend.

Is het toeval? Ja, maar enkele weken later kwam mijn dochter de kamer ingewandeld met die doos met spulletjes, en of zij die kreeg? Zij is dol op vintage, wat het ondertussen blijkbaar allemaal geworden was, zelfs de doos. Uiteraard kreeg zij alles. Als er iets in zou zitten dat ons kon aanbelangen zou zij het wel laten weten.

"Ach kind," lachte mijn vrouw, "We hebben er jaren niet naar omgekeken, nu zal het dus ook geen verschil meer maken.



Zo, ik ben blij dat ik u toch over één specifieke waarheid heb vertellen, de meesten komen zelfs daar niet toe.


_____

29.11.12

1 seconde

Is het niet vreemd hoe in de media uitgebreid aandacht was voor het overslaan van één seconde tijd, omdat de aardas iets of wat blijkt gekanteld, terwijl men in alle talen zweeg over het gevaar dat wie precies op dat moment zijn tong uitstak naar zijn geliefde, met één bliksemschicht in een andere realiteit zou terechtkomen! Eén waarin hij of zij geheel opnieuw zijn leven zou moeten opbouwen in een wereld die precies zo betrouwbaar is als de onze, weliswaar met andere regels, en dat je maar moet hopen dat je daar op iemand stuit die jouw kant wil kiezen en je alles gunt, door dik en dun, of hoe men er daar ook uitziet?

Néén, dàt is ons weer niet gezegd.

Nu ja, het feit dat u dit leest betekent dat u nog altijd knus en veilig hier bent, waar u het voor het zeggen hebt!


_____

28.11.12

De walsende beer

De walsende beer
deed het nog een keer,
maar heel wat minder vulgair
want hij waande zich bespied
maar niet door mij
want ik
ik heb nog nooit een beer zien walsen
daar ben ik wel zeker van


_____

27.11.12

De man die onzin kon ruiken

Men heeft mij de oren van het hoofd gescheurd.

Men heeft mij de oren van het hoofd gescheurd en ze door mijn mond tot in mijn maag gepropt. Zo weet ik dat het net leren lapjes zijn die slecht verteren.

Van de buikpijn en zonder die flappen aan weerskanten heb ik ook geen oor meer voor voortreffelijke argumenten, dat laatste ziet u wel in.

Voortaan zal ik mij nog alleen maar aan mezelf wijden, daar heb ik al enige ervaring mee.

Tenzij…

Tenzij ik sprookjesschrijver word natuurlijk en gewaardeerd voor mijn verzinsels.

Laat ik onmiddellijk beginnen:

Er was eens een man zonder oren die daardoor zo gericht was op luisteren dat hij onzin al van verre kon ruiken

Zo, dat is alvast een begin.


_____

26.11.12

Onze solo-oefeningen

Ik heb mijn vrouw betrapt bij het inoefenen van eenvoudige, doorgaans onbegrijpelijke, maar afhankelijk van de intentie levensgevaarlijke woorden en zinssneden:

"Je weet toch wat ik bedoel?"
"Dat spreekt toch vanzelf?"
"Ik weet niet of jij nog wel van mij houdt!"

"Wat doe je nu?" schreeuwde ik onthutst, "Hebben wij het dan al niet lastig genoeg? Moet je de dingen nu zo op de spits drijven?"

"Maar probèèr het dan toch eens in te zien," riep zij ook, schijnbaar geschrokken van mijn heftigheid, "Hoe kunnen wij elkaar nog ècht begrijpen als je mij niet laat oefenen?"

Daar heeft zij natuurlijk een punt. Maar wat moet ik dan met mijn eigen oefeningen? Waarvoor ik zelfs buitenshuis ga om niet te storen:

"Wederzijds respect."
"Dat begrijp jij niet!"
"Ik veroordeel jou toch ook niet?"


_____

25.11.12

Nieuwe metamorfose

Dames (en heren),

Vandaag is de man die zich tweewekelijks verandert in iets anders er in geslaagd zich onzichtbaar te maken. Op de bijeenkomsten waar hij zijn metamorfosen demonstreert had dit vanochtend tot gevolg dat de genodigden (die hem - let wel - niet konden zien) vrijelijk over hem spraken in zijn bijzijn en zich daarin héél ver waagden: met als gevolg alwèèr een nièuwe verandering. Een die naar zijn naasten en ikzelf, wel eens blijvend zou kunnen zijn.

Daarom is het misschien geraden deze man voortaan links te laten liggen. Al begrijp ik dat dit makkelijker wordt, voor een aantal onder u, wanneer hij niet langer onzichtbaar is.


_____

24.11.12

De reiziger

Er is een man die zijn reizen verzwijgt. Als wij het over reizen hebben schuifelt hij steevast naar achter, ofschoon hij de meest bereisde is van ons allen. Geen idee waarom.

Soms, maar hij is dan duidelijk beschonken, stapt hij naar voren en vertelt hij toch iets over plaatsen en mensen en gebeurtenissen waar hij bij zou zijn geweest of hebben gekend, maar achteraf blijken dat dan verzinsels met pijnlijke afloop, voor hem. Naarmate hij weer de nuchtere staat benadert verschralen die verhalen tot hij zich zelfs beschaamd verontschuldigt en dat wij dat allemaal niet zo letterlijk mogen nemen.

Ik ben op deze man gekomen omdat ik binnenkort op reis ga, al hebt u daar geen zaken mee en zal u er ook nooit het fijne van weten.


_____

23.11.12

De techniek van het draadje


Een weinig gebruikelijke, maar zeker efficiënte manier om te schrijven voor auteurs met writer's block, beginnelingen in de literatuur en andere twijfelaars die om een of andere reden een verhaal of roman willen schrijven, is de techniek met het draadje. Die bestaat er in om bij wat het beginpunt heet (aan de deurklink van je maîtresse, de sokkel van het Atomium, ...) een draadje vast te knopen en dat af te wikkelen in eender welke richting (helemaal rond het Atomium, of naar een biechtvader in de basiliek een weinig verderop, desnoods helemaal naar de Boekentoren en daarvandaan via de Kennedy-tunnel naar huis). 

De kans is groot, welhaast zeker dat de auteur wordt aangesproken:
"Wat doet u hier?"
Of hij kan boudweg zelf iemand aanspreken om de zaken te bespoedigen:
"Raad eens wat ik doe? ik schrijf een roman!!!"
Op die manier zullen ideeën of informatie om in de tekst te verwerken als vanzelf aangereikt worden:
"Mag dat wel? Hier een draad spannen?"
"Hebt u psychologische problemen?"
"Wat men al niet doet voor de kost!"
"Niet over mijn oprit!"

De draad mag eender waar naar toe worden afgewikkeld, zelfs in doodlopende straten (de draad wijst als vanzelf ook de weg terug), de enige vaste regel is dat hij niet onderbroken mag worden en dat de auteur schrijft over de dingen, of zich toch daardoor laat inspireren, waarlangs de draad slingert. Uiteraard is het ook goed dat verschillende draadjes aan elkaar geknoopt worden, zolang er maar één lijn te trekken valt van begin tot eind. Verder is het geraden om met een echte draad te werk te gaan. Het dwingt een auteur om eens in de wereld te stappen. Er zijn er die het probeerden met een fictief draadje, maar ik verzeker u, dat deden zij uit zelfoverschatting, haast allemaal raakten zij in de war, een paar zelfs regelrecht in de knoop.

Er bestaan uiteraard tal van andere technieken die een auteur op weg kunnen helpen, maar onderschat toch de techniek van het draadje niet.


_____

20.11.12

Het raam aan de overkant


Als het toeval wat mee wil werken kan u, wanneer u uit uw raam kijkt, doorheen dat aan de overkant op de manier zoals u ook door mij heen kijkt, daar een man zien zitten, een man die op een emmer zit. Evident is dat niet, want er zijn niet zo veel mannen die op een emmer zitten, en dat op zich is dus al ongewoon. En dan denk ik nog niet eens aan de positie van het raam aan de overkant ten opzichte van het uwe.


_____

18.11.12

Tijdens het verkleden


"Kijk eens wat ik vond Papa," zei ik tegen mijn vader, en ik hield hem de schoendoos voor, gevuld met leugens.
"Waar heb je die vandaan?" riep hij onthutst.
"Van op zolder, we zijn ons aan het verkleden!"
Hij keek nog eens in de doos:
"Dat zijn niet mijn leugens, het zijn die van je moeder." 


_____

16.11.12

Ogen van steenkool

Een man met ogen van steenkool liep verloren in het woud en doolde er rond tot hij aanbelandde bij een hut waar - zo heette dat toen - een heks woonde.
Zij liet hem binnen en gaf hem een heerlijk maal. Alleen, het was zo ijzingwekkend koud in het hutje dat hij vreesde dood te zullen vriezen in het bed dat zij hem, haar stem klonk nu verlegen, aanbood.
"Geef mij jouw ogen en ik maak een heerlijk vuur," fluisterde de heks.
"Maar dan wordt ik blind!" protesteerde hij klappertandend.
"Ach, waarom vertrouw je mij niet," klonk het eenzaam, "dan kijk ik voortaan voor ons twee."


_____

7.11.12

Geheel op losse gronden

"Nu is de crisis voorbij!" riepen de politici om ter luidst.
"Prachtig!!!" riep het volk, en de mensen kleedden zich zoals in die situatie past.
"Wij hebben het zwaar gehad."
"Je weet niet half hoe zwaar."
"Nu is alles goed en kunnen wij vooruit kijken!"
"Met mijn schele ogen is dat heel verwarrend," zei het meisje dat omwille van de nu voorbije crisis nooit haar ogen had laten verzorgen.
"Ik zal je hand vasthouden als jij mij verteld wat men in de toekomst zoal zegt, ik ben namelijk doof en mankeer nog wel een en ander."
Aarzelend stemde het meisje daar mee in.
Zo begonnen alle onvolmaakten aan hun nieuwe toekomst.
Geheel op losse gronden.


_____

6.11.12

Omdat het goed voelt

Ook bij de bushalte blijkt iemand ineens verliefd te kunnen worden.
Dat was beslist niet beraamd, maar eens het besef er was kon hij er niet meer onderuit.
Blijkt eveneens dat ik degene die daar verliefd werd ook ken. Het gaat om een ernstig man die zich niet inlaat met de allerlaatste gedachten of mode. Hij zal hierover dus wel goed nagedacht hebben.

Zonder resultaat uiteindelijk, want zo gaat dat meestal in dit soort zaken met zulk soort mannen.

Later is hij nog makelaar geworden in een internationaal kantoor en ooit heeft hij ook eens een burgerlijke rechtszaak gewonnen toen hij opkwam voor zijn rechten. Hij had namelijk een groot gevoel voor rechtvaardigheid.

Mensen worden verliefd omdat het goed voelt was maar velen beginnen er daarna niet meer aan, maar zoeken andere bezigheden wanneer het eens verkeerd uitdraait, wilde ik eigenlijk zeggen.


_____

5.11.12

Een vrouw met een baard

Ooit was ik door het dolle heen van blijdschap en geluk omdat ik had weten aan te leggen met een vrouw met een baard. Van zo'n relatie droomde ik al lang!

Het begon allemaal heel fantastisch en intiem op een gezellige manier. Haar zalige gekir telkens ik haar nieuw scheergerief of zeep cadeau deed, en dat in combinatie met haar after-shave wond mij altijd zo vèr op dat mijn beroepsleven er onder leed. Ik weet zeker dat ik haar verwachtingen op tal van vlakken van intimiteit dagelijks overtrof, zelfs met dingen die zij beslist nooit had verwacht. Perfectie, in zekere zin, bestaat echt wel!

Tot op een dag ik haar eens zei dat ik haar in feite nog nooit zichzelf had zien scheren en of wij dat ook niet eens samen konden doen. Ik geef toe, ik had het mij al eens voorgesteld: een nieuwe vorm van intimiteit als het ware!

Maar ze werd toen ineens doodsbleek, en onmiddellijk daarna vuurrood en barstte in tranen uit.

"Jan, ik moet iets bekennen. Ik ben geen vrouw met een baard. Ik zei dat toen maar omdat ik zag hoe belangrijk dat voor jou was en ik ben er later nooit meer toe kunnen komen het op te biechten, ik wilde je niet teleurstellen. Kan je mij dit vergeven?"

Uiteindelijk kon ik dat wel, maar toch zit ik nu weer vaak met de vraag hoe het dan echt is met een vrouw met een baard, dat wel.


_____

4.11.12

Garing van informatie

In sommige kringen gaart men duidelijk meer informatie dan in andere.

"Is er gedoe?"
"Pardon?"
"Of er gedoe is? Er blijkt zo veel ophef!"
"Overal is gedoe. Gaar maar informatie."


_____

3.11.12

Schoolreis naar de aarde

Omdat wij toch wel nieuwsgierig waren - en vermits er genoeg inschrijvingen waren - mochten wij getuige zijn van de vorming van gesteente. Dat bleek een kleurrijke gebeurtenis te zijn die gepaard ging met veel lawaai. Het vergde ook intens veel energie.

Uitzonderlijk mochten wij foto's nemen.

Bij ons vertrek kregen wij ook nog een zakje levende wezens mee. Dat woog zwaarder dan verwacht.

Zij die voor Deimos hebben gekozen hadden minder geluk. Er blijkt daar veel minder gasvorming dan gedacht en behalve een groepsfoto hielden zij er geen souvenir aan over.

Te verwachten valt dat er volgend jaar dus meer inschrijvingen zullen zijn voor de aarde.

Zelf weet ik het nog niet...


_____

2.11.12

Kak

In deze vrije en uitzonderlijk ver geëvolueerde samenleving kan het toch nog gebeuren dat een mens al eens iets doet of meemaakt waar hij 's morgens nog geen flauw vermoeden van had.
Zo deed ik eens open voor een dame in wie ik een getormenteerd wezen vermoedde. Niets bleek echter minder waar.
"Hebt u de laatste tijd nog eens kak gezegd?" vroeg zij.
Dat is althans wat ik meende te verstaan, al heb je fonetisch niet veel andere opties natuurlijk.
Ik aarzelde vooraleer eerlijk te antwoorden, want ik vond het een vrijpostige manier van kennis maken en ik dacht niet dat het haar naam was. Op latere tijdstippen in een volwassen relatie praat je uiteraard ook over dat soort dingen.
"Nee," zei ik dan toch maar, "ik had daar ook geen aanleiding voor."
"Ja, dat is mogelijk. Toch zou u het wat meer moeten zeggen."
"Misschien hebt u gelijk," antwoordde ik weer, terwijl ik haar zachtjes de deur uit werkte, "ik zal daar grondig over nadenken."
Nu, ruimschoots achteraf, begin ik mij af te vragen of het bovenstaande ooit wel is gebeurd, want ik kan eigenlijk niet aannemen dat een dame dit doet. Tenzij in opdracht misschien. Maar wie geeft nu dergelijke opdrachten?
Dat vraag ik mij nu geregeld af telkens wanneer ik alleen thuis ben en de kans op onverwacht bezoek dus groot.
Wie geeft zulke opdrachten?
Veel komt het alvast niet voor.


_____

1.11.12

Spanning en suspense

Ù zal wel weten wat spannend is!
Spannend is spannend!
Wat ook spannend is, is verliefd zijn.
Of het worden.
Ja dat is ook spannend!
Ik zeg het niet meer hoor.
U zou gaan denken dat ik nog geïnteresseerd ben in zulke gevoelens.
Of in de uwe!
Geloof dat maar niet.
Al die spanning, dat begrijpt u toch?
Of is het suspense?


_____